Sommige optimisten koesteren de hoop dat de Corona crisis mensen aan het denken zet – wie weet, maar met de circulaire economie wil het nog maar niet vlotten. Nog steeds leven we, in toenemende mate zelfs, met slecht gemaakte troep die van héél ver weg wordt gehaald en het vervolgens binnen een paar jaar begeeft. En dan meestal niet meer gerepareerd kan worden.
Je mag aannemen dat vele jongere mensen niet eens weten dat het ooit anders was. Daarom hieronder maar eens een paar eerbiedwaardige oudjes die bij ons nog steeds in gebruik zijn.
| De Sovrana van Spidem | |
| Omdat vanmorgen de espresso machine in mijn winkel (zo’n 3 jaar geleden gekocht op advies van de Consumentenbond) de geest gaf en niet reparabel bleek, nu dus eerst maar de espresso machine die ik in 1989 kocht en thuis nog steeds dagelijks gebruik. Espresso machines waren destijds nog erg duur, maar de voortreffelijke firma Duikelman in Amsterdam kon me wel een naar verhouding voordelige machine aanbevelen; 680 gulden telde ik ervoor neer. Prima koffie; geen duurder apparaat doet het beter!
Natuurlijk gaan er dingen kapot aan zo’n apparaat. Sowieso verdrogen de rubber afsluitringen na een aantal jaren en ook het hardwerkende pompje heeft het eeuwige leven niet. Voor Duikelman – ik kan het niet laten die naam nóg een keer te noemen – is dat geen probleem: nog vorig jaar werden alle rubbers vernieuwd en een nieuw pompje ingezet. Voor ca. €120,- werkt hij in 2020 weer nét zo voortreffelijk als in 1989. |
 |
| De vaatwasser van Miele | |
| Onze vaatwasser kregen we in 2002 cadeau van een vriendin omdat hij lekte. “Volgens mij kan hij nog best gerepareerd worden” zei ik, maar dat mocht niet baten want hij was toen al ruim 25 jaar oud en zag/ziet er inderdaad belachelijk ouderwets uit.
Het afdichtrubber bleek echter nog gewoon te koop voor een luttel bedrag en inzetten was niet moeilijk. De plastic bestekbak (alle plastic verdroogt) bleek gemakkelijk te vervangen door een goedkoop universeel model. Zes jaar geleden ging de ‘niveaumeter’ kapot; een duur onderdeel waarvoor ik echter (leve het internet!) een ‘sloop-onderdeel’ kon krijgen voor €25,- inclusief verzendkosten. Sindsdien doet hij het weer prima. (Overigens is dit onderdeel óók nog gewoon nieuw te krijgen.) Een paar jaar geleden werd ik ongerust door een waarschuwing bij een test in de Consumentengids: pas op met oudere vaatwassers want die verbruiken veel méér stroom dan de nieuwere modellen en dus ben je met vervanging niet alleen goedkoper uit maar het is ook nog eens goed voor het milieu! Nu had ik al eens een energiemeter gekocht, zo een die je er bij het stopcontact eenvoudig tussen zet. Wat bleek: een wasbeurt kostte ons precies even veel energie als het meest energiezuinige model uit die test. Nou ja, zeg! |
 |
| De citruspers van de Hema | |
| Aangeschaft in het jaar dat ik in Amsterdam kwam wonen: 1975. Er valt eigenlijk niets over te zeggen, behalve dat hij nog steeds minstens 1x/week wordt gebruikt. Nooit iets mee loos; zelfs het plastic is nog in redelijke staat en goed afwasbaar. |  |
| De stofzuiger van Miele | |
| Hij valt maar nét binnen mijn kriteria, dit jonkie uit 1995. Maar fijn dat er nog altijd courant zakken zakken voor te krijgen zijn. Die zijn trouwens sinds 1995 wél sterk verbeterd. Ook de veer voor het automatisch oprollen van het snoer doet het nog prima, evenals het metertje voor de ‘zuigkracht’ dat aangeeft dat je de zak moet vervangen. Opvallend is de zuigkracht van de (destijds als krachtig beschouwde) motor van 1100W; praktische vergelijking met ‘die van de buren’ wijst uit dat die geenszins onderdoet voor die van vele nieuwere apparaten met een veel groter wattage. Zelfs niet als ze door de Consumentenbond zijn aanbevolen. |
 |
Waarom?
Wáárom gaan die oudjes nou zo lang mee terwijl nieuwer spul vaak al binnen een paar jaar naar schroothoop moet? Dat is op zich weer een heel verhaal, dus iets voor een volgend blog.
hm
Wat leest dit toch weer heerlijk weg … en zo’n belangrijk onderwerp!
Eigenlijk mag de Braun keukenmachine er ook wel bij, die is uit ca 1990. Wat ik hier nog mis is een makkelijke knop ‘delen’, zodat ik het met een paar klikken op Facebook kan delen. Oei!, ik dreig de programmeur geloof ik wakker te maken.
XXXX